Turgut Uyar – Divan

Sulfata'ya

acım sessiz bir güneş batmasıdır ölsün
eksik ve kötü bir güneş batmasıdır ölsün

her yerlerim bir yaşlık gibidir denizden
bulantım yanlışlıktan bir deniz tutmasıdır ölsün

sulfata karnımı avuçla güneşimi ver sulfata
ham zerdaliler ve kavunlar ve bataklar ölsün

ay çıkar dağlara vurur ey Mustafa
bu gece Mustafa'nın sanki son yatmasıdır ölsün

sulfata acımı dindir acını kat bana
eksik ve kötü gemilerin gitmesidir ölsün

ben ki çarşılara giderim armut kokarım
kavuniçi duygular ve yataklar ölsün

toysun adın deliye çıkar bir gün bilsene
saat beşleri düşün yalnız öbürleri ölsün

sulfata hatırla acımı sen bir haziransın
sulfata öbürleri bir bayram haftasıdır ölsün

ben dağlara çıkarım dağlarda bağırırım
bütün çalgılar bir şeyin uzatmasıdır ölsün